آفرینش ز غبار قدم توست، حسین!
آسمان، سایه‌نشین علم توست، حسین!
کعبه و سعی و صفا، حلّ و حرم، رکن و مقام
صفحه‌ای از حرم محترم توست، حسین!
هر کجا عشق و کمال و عظمت دایره بست
نقطه‌ی دایره، نوک قلم توست، حسین!
نعمتی را که خداوند از آن می‌پرسد
دوستی تو و یک از نِعَم توست، حسین!
ذکر نام تو کنم در همه جا چون گویند
هر کجا نام تو آید، حرم توست، حسین!
اشک روز و شب ما وقف تو، ای کشته‌ی عشق!
گریه گر هست، سزاوار غم توست، حسین!
در میان حرم جمله امامان هدی
پرچم سرخ، نشان حرم توست، حسین!
من نگریم به عزایت که بهشتم بدهند
ور بهشتم بدهند از کرم توست، حسین!
گر خدا بگذرد از جرم دو عالم به جزا
یک جزای کم اصحاب کم توست، حسین!
جگرم پاره شد از داغ جگرگوشه‌ی تو
آن که افراخته سرو ارم توست، حسین!
کمرت بعد ابوالفضل، دگر راست نشد
شاهدم اشک تو و قدّ خم توست، حسین!
در ره عشق زدی گام و در این راه خطیر
طفل شش‌ماهه‌ی تو، هم‌قدم توست، حسین!
بر سرافرازی اسلام و براندازی کفر
قهرمان خواهر تو، هم‌قسم توست، حسین!
آیه‌ی کهف که خواندی، خبر پیروزی است
سر بر نیزه بلندت علم توست، حسین!
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
آفرینش ز غبار قدم توست، حسین!
آسمان، سایه‌نشین علم توست، حسین!
کعبه و سعی و صفا، حلّ و حرم، رکن و مقام
صفحه‌ای از حرم محترم توست، حسین!
هر کجا عشق و کمال و عظمت دایره بست
نقطه‌ی دایره، نوک قلم توست، حسین!
نعمتی را که خداوند از آن می‌پرسد
دوستی تو و یک از نِعَم توست، حسین!
ذکر نام تو کنم در همه جا چون گویند
هر کجا نام تو آید، حرم توست، حسین!
اشک روز و شب ما وقف تو، ای کشته‌ی عشق!
گریه گر هست، سزاوار غم توست، حسین!
در میان حرم جمله امامان هدی
پرچم سرخ، نشان حرم توست، حسین!
من نگریم به عزایت که بهشتم بدهند
ور بهشتم بدهند از کرم توست، حسین!
گر خدا بگذرد از جرم دو عالم به جزا
یک جزای کم اصحاب کم توست، حسین!
جگرم پاره شد از داغ جگرگوشه‌ی تو
آن که افراخته سرو ارم توست، حسین!
کمرت بعد ابوالفضل، دگر راست نشد
شاهدم اشک تو و قدّ خم توست، حسین!
در ره عشق زدی گام و در این راه خطیر
طفل شش‌ماهه‌ی تو، هم‌قدم توست، حسین!
بر سرافرازی اسلام و براندازی کفر
قهرمان خواهر تو، هم‌قسم توست، حسین!
آیه‌ی کهف که خواندی، خبر پیروزی است
سر بر نیزه بلندت علم توست، حسین!
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
