محرّم آمد و بگْرفت غم، دل ما را
غمى که شعله زد و سوخت حاصل ما را
زدند خیمه‌ی ماتم به کوچه کوچه‌ی شهر
به درد و داغ نشاندند محفل ما را
محرّم است و عزاى حسین ز آن کردند
سیاه‌پوش، حسینیّه‌ی دل ما را
شکست فُلک نجات و چهار موج بلا
برآمد از یم و بگْرفت ساحل ما را
بگو به قافله سالار کاروان جنون
ببر به بادیه‌ی عشق، محمل ما را
حسین! اى که شکوه محرّمت ابدى است!
سرشته‌اند به آب غمت گل ما را
زیارتت بُوَد امّید ما ولى مشکل
مگر که خویش کنى حلّ مشکل ما را
اگر چه دور بُوَد کربلا ولى سازد
نگاه لطف تو نزدیک، منزل ما را
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
محرّم آمد و بگْرفت غم، دل ما را
غمى که شعله زد و سوخت حاصل ما را
زدند خیمه‌ی ماتم به کوچه کوچه‌ی شهر
به درد و داغ نشاندند محفل ما را
محرّم است و عزاى حسین ز آن کردند
سیاه‌پوش، حسینیّه‌ی دل ما را
شکست فُلک نجات و چهار موج بلا
برآمد از یم و بگْرفت ساحل ما را
بگو به قافله سالار کاروان جنون
ببر به بادیه‌ی عشق، محمل ما را
حسین! اى که شکوه محرّمت ابدى است!
سرشته‌اند به آب غمت گل ما را
زیارتت بُوَد امّید ما ولى مشکل
مگر که خویش کنى حلّ مشکل ما را
اگر چه دور بُوَد کربلا ولى سازد
نگاه لطف تو نزدیک، منزل ما را
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
