مشخصات شعر

راه توبه

اى برترین گواه، خداى یگانه را!

 دارى از آن یگانه هزاران نشانه را

 

تو متّصل به مبدأ فیضىّ و تا معاد

 دریاى رحمت تو نبیند کرانه را

 

ز آن دم که باب خانه‌ی لطف تو باز شد

 دیگر ندیده بسته کس این باب خانه را

 

هر کس بر آستان تو سر سود، یا حسین!

 می‌بخشدش خدا شرف جاودانه را

 

بر آستانه‌بوس تو حر، بنده‌ام که او

 بگْشود راه توبه‌ی این آستانه را

 

اى سیر نور عشق تو برتر ز سیر روح!

 تسخیر کرده نام تو سیر زمانه را

 

دل، گنج مهر توست، گَرَم جان رود ز دست

 بر دست دیگران ندهم این خزانه را

 

تو منع آب و دانه ز مرغان نمی‌کنى

 هر چند ما حرام کنیم آب و دانه را

 

باشد جزای گریه به مظلومی‌ات بهشت

داده خدایْ در کف ما این بهانه را

 

مرغ نفس‌زنان حریمت «مؤیّدم»

که آموختم ز عشق تو آه شبانه را

 

راه توبه

اى برترین گواه، خداى یگانه را!

 دارى از آن یگانه هزاران نشانه را

 

تو متّصل به مبدأ فیضىّ و تا معاد

 دریاى رحمت تو نبیند کرانه را

 

ز آن دم که باب خانه‌ی لطف تو باز شد

 دیگر ندیده بسته کس این باب خانه را

 

هر کس بر آستان تو سر سود، یا حسین!

 می‌بخشدش خدا شرف جاودانه را

 

بر آستانه‌بوس تو حر، بنده‌ام که او

 بگْشود راه توبه‌ی این آستانه را

 

اى سیر نور عشق تو برتر ز سیر روح!

 تسخیر کرده نام تو سیر زمانه را

 

دل، گنج مهر توست، گَرَم جان رود ز دست

 بر دست دیگران ندهم این خزانه را

 

تو منع آب و دانه ز مرغان نمی‌کنى

 هر چند ما حرام کنیم آب و دانه را

 

باشد جزای گریه به مظلومی‌ات بهشت

داده خدایْ در کف ما این بهانه را

 

مرغ نفس‌زنان حریمت «مؤیّدم»

که آموختم ز عشق تو آه شبانه را

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×