هر کسى در پى گم‌گشته‌ی ما می‌گردد
دل، جدا می‌رود و دیده، جدا می‌گردد
بر سر راه، چو فطرس به حریم کرمش
دل هر جایى ما، در همه جا می‌گردد
بر لب تشنه‌ی او موج زند آب بقا
خضر هم در پى این آب بقا می‌گردد
اى گل گلشن این عالم ایجاد! حسین!
خلق را رحمت تو عقده‌گشا می‌گردد
به دعاى عرفاتت که چو لب باز کنى
خار و خاشاک همى دست دعا می‌گردد
اى کریمى که ز سرشارى بحر کرمت
پیک جود تو به دنبال گدا می‌گردد!
دل که بر سلطنت کون و مکان راضى نیست
به غبار سر کوى تو رضا می‌گردد
باده‌نوشان همه را مژده! که از میلادت
در میخانه‌ی احسان تو وا می‌گردد
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
هر کسى در پى گم‌گشته‌ی ما می‌گردد
دل، جدا می‌رود و دیده، جدا می‌گردد
بر سر راه، چو فطرس به حریم کرمش
دل هر جایى ما، در همه جا می‌گردد
بر لب تشنه‌ی او موج زند آب بقا
خضر هم در پى این آب بقا می‌گردد
اى گل گلشن این عالم ایجاد! حسین!
خلق را رحمت تو عقده‌گشا می‌گردد
به دعاى عرفاتت که چو لب باز کنى
خار و خاشاک همى دست دعا می‌گردد
اى کریمى که ز سرشارى بحر کرمت
پیک جود تو به دنبال گدا می‌گردد!
دل که بر سلطنت کون و مکان راضى نیست
به غبار سر کوى تو رضا می‌گردد
باده‌نوشان همه را مژده! که از میلادت
در میخانه‌ی احسان تو وا می‌گردد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
