تا که را خود عاقبت گردد به خیر؟
در مقامِ عشق، چون حرّ و زهیر
شور حق هر جا که ظاهر می‌شود
یک حبیب بن مظاهر می‌شود
بر تنش از تیر، بال و پَر دمید
طایر عرشیّ مولا شد سعید
یا حسین! از جان کنم بهر صواب
پرده‌داریّ نماز آفتاب
ای خوشا دل‌دادۀ راه حسین!
هم‌چو جون آید به درگاه حسین
یا حسین! اینک غلامت آمدم
در هوای لطف عامت آمدم
عشقت اینجا گر شهیدم می‌کند
در قیامت، روسپیدم می‌کند
ای پنجمین امام، یا باقرالعلوم
بر رفعتت سلام، یا باقرالعلوم
بر علم مصطفی باب تو بود باب
وآن خانه را تو بام، یا باقرالعلوم
قلم زدند به خون سر بریدۀ تو
فرشتگان نگارندۀ جریدۀ تو
شب از دعای درختان روشن ملکوت
گذشت کفتر آه به خون تپیدۀ تو
شیعیان! رخت عزا بر تن کنید
کربلا در کربلا، شیون کنید
آفتاب غیرتِ حق، منجلی است
موسم سوگِ حسین بن علی است
آسمان‌ها، سوگ‌وار کیستند؟
خیمه‌ها، چشم‌انتظار کیستند؟
باغبانِ غنچه‌های یاس کو؟
بچّه‌ها! آخر عمو عبّاس کو؟
تا که را خود عاقبت گردد به خیر؟
در مقامِ عشق، چون حرّ و زهیر
شور حق هر جا که ظاهر می‌شود
یک حبیب بن مظاهر می‌شود
بر تنش از تیر، بال و پَر دمید
طایر عرشیّ مولا شد سعید
یا حسین! از جان کنم بهر صواب
پرده‌داریّ نماز آفتاب
ای خوشا دل‌دادۀ راه حسین!
هم‌چو جون آید به درگاه حسین
یا حسین! اینک غلامت آمدم
در هوای لطف عامت آمدم
عشقت اینجا گر شهیدم می‌کند
در قیامت، روسپیدم می‌کند
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
