افتاد بر خاک امّا، از او صنوبر به جا مانْد

پر زد پرستو و از او، تنها کمی پر به جا مانْد

افتاد بر خاک امّا، تاریخ با چشم خود دید

بر پشت کوه شجاعت، زخمی ز خنجر به جا مانْد

افتاد بر خاک امّا، تکرار شد داغ آدم

قابیل شمشیر برداشت، هابیلِ دیگر به جا مانْد

افتاد بر خاک امّا، بانویی از جای برخاست

کز آتشین خطبه‌هایش، راه برادر به جا مانْد

تاریخ باید بداند، او جاودان است، زیرا

افتاد بر خاک امّا، از او صنوبر به جا ماند