سلام باد به جون! آن که روح والا داشت
نشان عشق و ارادت ز پنج مولا داشت
شد از نگاه ابوذر، مس وجودش زر
فروغ صدق و سعادت، در او تجلّی داشت
ز فیض خدمت و درک حضور چار امام
کمال داشت، ادب داشت، جان دانا داشت
پس از امام حسن با حسین پیمان بست
ز بس یقین و وفا بر حسین زهرا داشت،
به کاروان شهیدان کربلا پیوست
که این لیاقت و شایستگی ز تقوا داشت
به قتلگاه ز بعد شهادتش دیدند
که روی چون قمر و عطر و بوی گل‌ها داشت
چو ریخت هستی خود را به خاک پای حسین
سفید‌رو شد و خوش‌بو شد از دعای حسین
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
سلام باد به جون! آن که روح والا داشت
نشان عشق و ارادت ز پنج مولا داشت
شد از نگاه ابوذر، مس وجودش زر
فروغ صدق و سعادت، در او تجلّی داشت
ز فیض خدمت و درک حضور چار امام
کمال داشت، ادب داشت، جان دانا داشت
پس از امام حسن با حسین پیمان بست
ز بس یقین و وفا بر حسین زهرا داشت،
به کاروان شهیدان کربلا پیوست
که این لیاقت و شایستگی ز تقوا داشت
به قتلگاه ز بعد شهادتش دیدند
که روی چون قمر و عطر و بوی گل‌ها داشت
چو ریخت هستی خود را به خاک پای حسین
سفید‌رو شد و خوش‌بو شد از دعای حسین
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
