شور تو را به کشور جان‌ها دمیده‌اند
داغ تو را به بزم جهان‌ها دمیده‌اند
سینه به سینه، داغ اهورایی تو را
در جان مردمان زمان‌ها دمیده‌اند
نام حسین می‌وزد از کوچه‌های شهر؟
یا شعله در تنور دهان‌ها دمیده‌اند؟
با هر محرّم از تف خون تو، قطره‌ای
در نای خشک مرثیه‌خوان‌ها دمیده‌اند
خورشیدی و ز جوشش خون تو، سال‌ها
رنگ بهارها و خزان‌ها دمیده‌اند
تا منبر عروج تماشایی‌ات شوند
نی‌ها شکفته‌اند و سنان‌ها دمیده‌اند
اینک به پاس حنجر سرخ تو، در زمین
گل‌دسته‌های سبزِ اذان‌ها دمیده‌اند
افشانده‌اند خون علی اصغر تو را
تا در رگ فلک، فوران‌ها دمیده‌اند
آمد بهار و باغ مصیبت، شکوفه کرد
تا از حجاز، شاه عرب، قصد کوفه کرد
ای پنجمین امام، یا باقرالعلوم
بر رفعتت سلام، یا باقرالعلوم
بر علم مصطفی باب تو بود باب
وآن خانه را تو بام، یا باقرالعلوم
قلم زدند به خون سر بریدۀ تو
فرشتگان نگارندۀ جریدۀ تو
شب از دعای درختان روشن ملکوت
گذشت کفتر آه به خون تپیدۀ تو
شیعیان! رخت عزا بر تن کنید
کربلا در کربلا، شیون کنید
آفتاب غیرتِ حق، منجلی است
موسم سوگِ حسین بن علی است
آسمانها، سوگوار کیستند؟
خیمهها، چشمانتظار کیستند؟
باغبانِ غنچههای یاس کو؟
بچّهها! آخر عمو عبّاس کو؟
شور تو را به کشور جان‌ها دمیده‌اند
داغ تو را به بزم جهان‌ها دمیده‌اند
سینه به سینه، داغ اهورایی تو را
در جان مردمان زمان‌ها دمیده‌اند
نام حسین می‌وزد از کوچه‌های شهر؟
یا شعله در تنور دهان‌ها دمیده‌اند؟
با هر محرّم از تف خون تو، قطره‌ای
در نای خشک مرثیه‌خوان‌ها دمیده‌اند
خورشیدی و ز جوشش خون تو، سال‌ها
رنگ بهارها و خزان‌ها دمیده‌اند
تا منبر عروج تماشایی‌ات شوند
نی‌ها شکفته‌اند و سنان‌ها دمیده‌اند
اینک به پاس حنجر سرخ تو، در زمین
گل‌دسته‌های سبزِ اذان‌ها دمیده‌اند
افشانده‌اند خون علی اصغر تو را
تا در رگ فلک، فوران‌ها دمیده‌اند
آمد بهار و باغ مصیبت، شکوفه کرد
تا از حجاز، شاه عرب، قصد کوفه کرد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
