چقدر مثل خودت پرپرند، خواهرهات
شکسته‌ای و شکسته‌ترند، خواهرهات
برای سایه زدن روی پیکر زخمیت
شکسته‌بسته دو بال و پرند، خواهرهات
شبیه مادر پهلو شکسته‌ات، آقا!
کبود، مثل دو نیلوفرند، خواهرهات
میان این همه شلّاق‌های نامحرم
چقدر محرم یک‌دیگرند، خواهرهات
نباش دل‌نگران سه‌ساله‌ات، زیرا
برای دختر تو مادرند، خواهرهات
غریب بی‌کس من! غم مخور که بعد از این
دو تا سپاه، دو تا لشکرند، خواهرهات
به هم زدند اگر کوفه‌کوفه دنیا را
بدون شک، خلف حیدرند، خواهرهات
چه سال‌ها! که گذشته ولی چو پروانه
هنوز دور حرم می‌پرند، خواهرهات
باز هم کوچه و یک لشگرِ بی عمامه
باز افتاده وسط، حیدرِ بی عمامه
دود از یک طرف و هلهله از سمت دگر
کوچه لبریز شد از یک سرِ بی عمامه
داری هوای هیئت‌مان می‌کنی حسین
لبریز از فضیلت‌مان می‌کنی حسین
داری به سمت هیئت‌مان گام می‌زنی
دل آشنای غربت‌مان می‌کنی حسین
دست بر سینه فرود آمد و دم خوشبو شد
اشک از چشم برون آمد و غم خوشبو شد
نوحه‌‌های دودمه تاب ز هیئت بردند
غم که روی جگرم ریخت، دلم خوشبو شد
بوی سیب سرخ دارد می‌وزد در کربلا
خاک هم از آسمان دل می‌برد در کربلا
یک نفر که جای دستش بال در آورده است
بیخود از خود دور گنبد می‌پرد در کربلا
چقدر مثل خودت پرپرند، خواهرهات
شکسته‌ای و شکسته‌ترند، خواهرهات
برای سایه زدن روی پیکر زخمیت
شکسته‌بسته دو بال و پرند، خواهرهات
شبیه مادر پهلو شکسته‌ات، آقا!
کبود، مثل دو نیلوفرند، خواهرهات
میان این همه شلّاق‌های نامحرم
چقدر محرم یک‌دیگرند، خواهرهات
نباش دل‌نگران سه‌ساله‌ات، زیرا
برای دختر تو مادرند، خواهرهات
غریب بی‌کس من! غم مخور که بعد از این
دو تا سپاه، دو تا لشکرند، خواهرهات
به هم زدند اگر کوفه‌کوفه دنیا را
بدون شک، خلف حیدرند، خواهرهات
چه سال‌ها! که گذشته ولی چو پروانه
هنوز دور حرم می‌پرند، خواهرهات
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
