چه کرده عدو با تو و حنجرت؟
که خون کرده قلب من و مادرت

چه کرده سه شعبه گلوی تو را؟
که پاشیده گردیده سرتاسرت

تو رفتی نگفتی که بعد از تو من
چه باید کنم با تو و پیکرت؟

تو ای غنچۀ سرخ کرببلا
چه دستی تو را می‌کند پرپرت؟

الا ای کبوتر! مزن بال و پر
خودم می‌کشم تیر را از پرت

سر کوچک و نی سواری عجب!
چگونه تحمّل کند مادرت؟

تو هم‌بازی خواهرت بوده‌ای
تو رفتیّ و تنها شده خواهرت