- تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۵/۰۳
- بازدید: ۲۱۰۰
- شماره مطلب: ۳۶۹۹
-
چاپ
حتّی دل فرشته برایش گرفته بود
در آن سحر، خرابه هوایش گرفته بود
حتّی دل فرشته برایش گرفته بود
با آستین پارۀ پیراهن خودش
جبریل را به زیر کسایش گرفته بود
از ابتدای شب که خودش را به خواب زد
معلوم بود آن که دعایش گرفته بود
حتماً نزول میکند آیات تازهای
با چلّهای که بین حرایش گرفته بود
مشغول ذکر نافلهاش شد ولی کجاست؟
آن چادری که عمّه برایش گرفته بود
-
هر جا سخن از خاک دری هست، سری هست
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
-
زهرای کربلا
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیدهایم
در انعکاس آینههای زلال تونزدیک سایههای عبورت نمیشویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟ -
چقدر با سر زانو به کربلا رفتند
بدون چون و بدون چرا نمیماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمیماندند
چه کربلاست که عالم بههوش میآید
پس از شنیدن چاووشها نمیماندند
-
آیههای تقدیر
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبهروی همیم در همه جا
حتّی دل فرشته برایش گرفته بود
در آن سحر، خرابه هوایش گرفته بود
حتّی دل فرشته برایش گرفته بود
با آستین پارۀ پیراهن خودش
جبریل را به زیر کسایش گرفته بود
از ابتدای شب که خودش را به خواب زد
معلوم بود آن که دعایش گرفته بود
حتماً نزول میکند آیات تازهای
با چلّهای که بین حرایش گرفته بود
مشغول ذکر نافلهاش شد ولی کجاست؟
آن چادری که عمّه برایش گرفته بود