ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم مو به مو

 از خار، گرچه گرد حرم پاک کرده‌ای
تا شام و کوفه راه درازی است پیش رو...

خون، گوشواره‌ها زده بر گوش‌هایمان
صد بغض مانده جای گلوبند در گلو

تنها گذاشتیم تنت را و می‌رویم
اما سر تو همسفر ماست کو به کو

 بی‌تاب نیستیم ... خداحافظت پدر!
بی‌آب نیستیم ... خداحافظت عمو!