بی شک تو صبح روشن شب‌های تیره‌ای
خورشیدی و به ظلمت این شام، چیره‌ای
تسخیر کرده جذبۀ چشم تو ماه را
بی‌خود که نیست تو قمر این عشیره‌ای
عصمت دخیل تار عبای تو از ازل
جز بندگی ندیده کسی از تو سیره‌ای
قدر تو را کسی نشناسد در این مقام
وقتی برای امر شفاعت ذخیره‌ای
ما را بس است وقت عبور از پل صراط
از تار و پود بیرق تو دستگیره‌ای
چشم امید عالم و آدم به دست توست
باب الحسین هستی و پرچم به دست توست
نوای ناله و غم‌ها: رقیه
گرفته کاروان دم: یا رقیه
رسیده اربعین بی‌قراری
همه برگشته‌اند اما رقیه
با نالۀ یا حسین بی‌تاب شدی
از داغ لب تشنۀ او آب شدی
با زمزمه‌های «أو سمعتم بغریب»
یک عمر تو روضه‌خوان ارباب شدی
ای کوثر بی‌قرینۀ ثارالله
آرام و قرار سینۀ ثارالله
در صبر و شکوه و استقامت، یکتا
آیینۀ حق! سکینۀ ثارالله
در جمع ملائک مقرب هستی
از روز ازل فاطمه‌مذهب هستی
شد محو جمال کبریایی جانت
محبوب دل حسین و زینب هستی
بی شک تو صبح روشن شب‌های تیره‌ای
خورشیدی و به ظلمت این شام، چیره‌ای
تسخیر کرده جذبۀ چشم تو ماه را
بی‌خود که نیست تو قمر این عشیره‌ای
عصمت دخیل تار عبای تو از ازل
جز بندگی ندیده کسی از تو سیره‌ای
قدر تو را کسی نشناسد در این مقام
وقتی برای امر شفاعت ذخیره‌ای
ما را بس است وقت عبور از پل صراط
از تار و پود بیرق تو دستگیره‌ای
چشم امید عالم و آدم به دست توست
باب الحسین هستی و پرچم به دست توست
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
