امّ‌البنین همسر حبل‌المتین

از بعد عاشورای سالار دین

از سوز دل می‌گفت با مسلمین

لا تَدْعُوَنّی وَیْکَ اُمّ‌الْبَنین

تُذَکّرینی بِلیُوثِ الْعرین

چار جوان عهد خدا را مُتم

مظاهری ز آیه‌ی فَاسْتقم

در ره یاری حسین منسجم

کانَتْ بَنُونَ لی اُدْعیٰ بِهِمْ

وَالْیَومُ أصْبَحْتُ وَلا مِنْ بَنینْ

چهار عزیز بهتر از جان مرا

جرعه‌کشان می قالوا بلا

فدائیان شه کرببلا

اَرْبَعه مِثْلَ نُسُورُ الرُبیٰ

قَد وَصَلُوا الْمَوْت بِقَطْعِ الْوَتین

شنیده‌ام عباس من با عدو

میان نخل‌ها که شد روبرو

تیر سه شعبه شد به چشمش فرو

یا لَیْتَ شِعری أکَما أخْبَروا

بِأنَّ عَبّاساً قطیع الْیَدَیْن