فدای حُسن دل‌انگیز باغبان شده بود

بهار، با همه سرسبزی‌اش خزان شده بود

چهار دسته گُلش را به پنج تن بخشید

مقیمِ خاکِ درش، هفتْ آسمان شده بود

چه سربلند و سرافراز امتحان پس داد

برای عرض ادب، سختْ امتحان شده بود

به عشق «شیر خدا» از یَل دلاور خود

گذشت اگر چه در این راه نیمه‌جان شده بود

چه امتحان بزرگی! که در رثای حسین

ـ و نه به خاطر فرزند ـ روضه‌خوان شده بود

اگر چه پیر شد از داغِ بی‌امان، اما

به پشتوانه‌ی زینب دلش جوان شده بود

فدای «امّ ابیها» شدن علامت داشت

به این سبب قد «امّ‌البنین» کمان شده بود