ای علی را مایه‌ی امید، یا امّ‌البنین

وی شکوه مکتب توحید، یا امّ‌البنین

ماه برج عصمت و آئینه‌ی مهر و وفا

در سپهر عاطفه خورشید، یا امّ‌البنین

سُفت تا در وصف تو دُر سخن میر ولا

شهد حکمت از لبش جوشید، یا امّ‌البنین

در سپهر عصمت و شرم و عفاف و دین تویی

مهر و ماه و، زهره و ناهید، یا امّ‌البنین

آسمان شرم را تو آفتابی در حجاب

از جمالت نور حق تابید، یا امّ‌البنین

شد صدف دامان پر مهر تو در بحر ولا

از برای چار مروارید، یا امّ‌البنین

چار گل مانند غنچه، در بهشت آرزو

روی باغ دامنت خندید، یا امّ‌البنین

چار آیینه، ز دامانت عیان گردید و گشت

چلچراغ مکتب توحید، یا امّ‌البنین

در سپهر عاشقی بودند فرزندان تو

راستی چار اختر جاوید، یا امّ‌البنین

شرزه شیر بیشه‌ی ایجاد، عباس رشید

شیر پاک از سینه‌ات نوشید، یا امّ‌البنین

چار فرزند تو در دامان گلدشت بلا

در ره قرآن فدا گردید، یا امّ‌البنین

بهر یاری از حسین بن علی عباس تو

با وفاداری خود کوشید، یا امّ‌البنین

صد نیستان ناله در دل داشت در صحن بقیع

هر که اشک دیده‌ات را دید، یا امّ‌البنین

(حافظی) رو کرده سوی درگه امّید تو

از کرم او را مکن نومید، یا امّ‌البنین