من خاک بوس آستان مرتضایم

وقف شما از ابتدا تا انتهایم

هم نامتان هستم ولی در شأنتان نه

باور کن این را از تکان شانه‌هایم

یاسم ولی در زیر پایت پا گرفتم

سبزم از آن وقتی که باریدی برایم

ممنونتانم این من چادرنشین را

در خانه‌ی پروانه‌ها دادید جایم

حرف شما که می‌شود یا ابریَم من

یا خیس شبنم می‌شود سر تا به پایم

بانوی من بانوی این خانه شمائید

من نیز سرگرم کنیزی شمایم

احساسی‌ام اما نه تا اندازه‌ی تو

دنباله‌ی آه شما در کربلایم

من داغدار شاخه‌های یاس هستم

امّ‌البنینم مادر عباس هستم