ای به قلبت داغ‌ها امّ‌البنین

مادر آلاله‌ها امّ‌البنین

بانوی شایسته‌ی بیت ولا

همسر شیر خدا امّ‌البنین

خویش را خوانده کنیز فاطمه

داده‌ای درس وفا امّ‌البنین

شیره‌ی جان تو را نوشیده است

ساقی دشت بلا امّ‌البنین

کاشف الکرب حسین ابن علی

هست عباس تو یا امّ‌البنین

می‌نشستی در بقیع فاطمه

همچو زهرا در نوا امّ‌البنین

گریه می‌کردی و می‌گفتی حسین

من تو را گردم فدا امّ‌البنین

فرق عباس و عمود آهنین

می‌زند آتش تو را امّ‌البنین

نوگل عباس خود را از وفا

می‌نشاندی روی پا امّ‌البنین

دست عباس تو شد از تن جدا

در زمین کربلا امّ‌البنین

در کنار علقمه در خاک و خون

خفته آن صاحب لوا امّ‌البنین

مادر سقای دشت کربلا

بهر مهدی کن دعا امّ‌البنین

«موسوی» دامان او منما رها

تا کند دردت دوا امّ‌البنین