هر جا که بزم ماتم امّ‌البنین بود

فانوس بزم دل غم امّ‌البنین بود

صاحب عزاست فاطمه همراه زینبین

هر جا که بزم ماتم امّ‌البنین بود

پر می‌زند کبوتر دل تا بقیع چون

خاک بقیع همدم امّ‌البنین بود

صاحب لوای کرببلا دارد افتخار

سایه‌نشین پرچم امّ‌البنین بود

دشمن ز سوز گریه‌ی او گریه می‌کند

با آن که غافل از غم امّ‌البنین بود

یک سینه داغ چار پسر وه چه مشکل است

وین داغ‌ها غم کم امّ‌البنین بود

گر چه حدیث کرببلا را شنیده است

نادیده خود مجسّم امّ‌البنین بود

همچون حسین قامتش از غم شکسته شد

گردون خم از قد خم امّ‌البنین بود

یاد حسین می‌کند و گریه می‌کند

آنجا که اشک مرهم امّ‌البنین بود

امّ الکتاب عشق حسین است «رستگار»

عباس نصّ محکم امّ‌البنین بود