ام البنینم و شب دلداری من است

شب زنده‌دار فاطمه بیداری من است

امشب وصال فاطمه را درک می‌کنم

دل بی‌قرار لحظۀ دلداری من است

بانوی من! که لیلۀ قدر علی تویی

چشم انتظار تو شب بیداری من است

با اینکه جای فاطمه را پر نمی‌کنم

اشک علی گواه حرم داری من است

طفلان عزیز و من چو کنیز بهشت و این

بالاترین مقام نکوکاری من است

عباس من غلام عزیزان فاطمه است

این ابتدای درس علمداری من است

درس وفا اگر به اباالفضل داده‌ام

بیت علی بهشت وفاداری من است

روزی که بار زینبت آمد به دوش من

دیدم که خویش در صدد یاری من است

روحم ز درک خدمت زینب بزرگ شد

این خانه جایگاه فداکاری من است

در کربلا نبودم اگر یاری‌اش کنم

شهر مدینه شاهد غمخواری من است

خاک بقیع را گره با کربلا زدم

اینجا حریم اشک و عزاداری من است

داغ چهار ماه پسر دیده‌ام ولی

داغ حسین شعلۀ بیماری من است

یا لیتنا به یاری کنا معک رسید

تنها دعای تو سبب یاری من است

نذر تو بود هستی و دار و ندار من

وقف تو آخرین نفس جاری من است