باور نمی‌کنم که شکسته کمر شدی

من مانده‌ام، تو با چه کسی همسفر شدی

پرپر نزن که بند دلم پاره می‌شود

پرپر نزن اگر چه که بی‌بال و پر شدی

من را ببخش، با همه دریادلی ولی

از گریه‌های کودک من خون‌جگر شدی

یک عمر هست ماه بنی‌هاشمی ولی

آنقدر ماه و خوب که آخر نظر شدی

با فرق زخم خورده و با خون صورتت

این لحظه‌ها چقدر شبیه پدر شدی

پهلو و دست و صورت و بازوت زخمی است

مانند حال مادرمان پشت در شدی

شمشیر و تیر و نیزه و ... کافی نبود که

مضروب هر چه سنگ در این دور و بر شدی

بعد از تو من چه بی‌کس و بی‌یار می‌شوم

حتماً به این دلیل تو هم چشم تر شدی