تو تشنه می‌روی و زمان سفر شده
یا روزهای تیره‌تر از شب سحر شده
گرم بیان خواهش خشک لبت شدم
دیدم لبت ز خون گلوی تو تر شده
شاید که تیر سینه من را هدف گرفت
از چه گلوی تو به سه شعبه سپر شده؟
این ساقۀ لطیف که با بوسه می‌شکست
حالا دو نیم از لب تیز تبر شده
یک دشت غرق هلهله و خنده روبروست
دریایی از تلاطم غم پشت سر شده
دور از نگاه منتظر مادرت، علی
تشییع و کفن و دفن تنت درد سر شده
آهسته زخم باز تو را بسته‌ام ولی
حس می‌کنم که فاصله‌اش بیشتر شده
وقتی به روی نیزه سرت میشود بلند
آه از نهاد دور و برت میشود بلند
زینب مقابل سر تو میخورد زمین
گرچه دوباره پشت سرت میشود بلند
گل کرده در زمین، کرم آسمانیت
آغوش باز میرسد از مهربانیت
حالا بیا و سفره مینداز سفرهدار
حالت خراب میشود و ناتوانیت
دارد مرا شبیه خودت پیر میکند
جان برده از تمام تنم نیمهجانیت
وقتی گدایی را پناهی نیست دیگر
جز کوچۀ چشم تو راهی نیست دیگر
جز تو به حاجتها الهی نیست دیگر
این جذبهها خواهی نخواهی نیست دیگر
تو تشنه می‌روی و زمان سفر شده
یا روزهای تیره‌تر از شب سحر شده
گرم بیان خواهش خشک لبت شدم
دیدم لبت ز خون گلوی تو تر شده
شاید که تیر سینه من را هدف گرفت
از چه گلوی تو به سه شعبه سپر شده؟
این ساقۀ لطیف که با بوسه می‌شکست
حالا دو نیم از لب تیز تبر شده
یک دشت غرق هلهله و خنده روبروست
دریایی از تلاطم غم پشت سر شده
دور از نگاه منتظر مادرت، علی
تشییع و کفن و دفن تنت درد سر شده
آهسته زخم باز تو را بسته‌ام ولی
حس می‌کنم که فاصله‌اش بیشتر شده
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
