دارد گناه قلب مرا تار می‌کند
این نانجیب کار مرا زار می‌کند
می‌خواستم وقف تو باشم ولی نشد
دنیا خلاف میل دلم کار می‌کند
حُب‌الحسین قلب مرا نور می‌دهد
اما گناه، جان مرا نار می‌کند
با اینکه روزها همه‌اش غرق غفلتم
من را نگاه لطف تو بیدار می‌کند
از تو عجیب نیست مرا رد نمی‌کنی
وقتی کریم خنده به اغیار می‌کند
قطره به قطره اشک تو دل را جلا دهد
روضه مرا ز عشق تو سرشار می‌کند
چقدر گریه نوشته دلم برای سرت
تمام جسم تو زخمی...ولی فدای سرت
چه آمده به سرت زیر تیر و نیزه و نعل؟
بگو که بوسه بگیرم من از کجای سرت؟
دیگر تحملش به سر آمد، برابرش
دارد ز دست می‌رود عمه، عمو، سرش
شمشیر و نیزه، تیر و سنان متحد شدند
با هر صدای حرمله: «حمله به پیکرش»
نگاه و آه چه در هم شدند پشت سرت
امیدهای دلم کم شدند پشت سرت
خبر ز رفتن تو بین خیمه تا پیچید
ز غصه، قامت و قد، خم شدند پشت سرت
ته گودال تمام بدنش می‌سوزد
خواهری دید عقیق یمنش می‌سوزد
نیزه‌ها زیر حرارت همگی ذوب شدند
بی سبب نیست جراحات تنش می‌سوزد
دارد گناه قلب مرا تار می‌کند
این نانجیب کار مرا زار می‌کند
می‌خواستم وقف تو باشم ولی نشد
دنیا خلاف میل دلم کار می‌کند
حُب‌الحسین قلب مرا نور می‌دهد
اما گناه، جان مرا نار می‌کند
با اینکه روزها همه‌اش غرق غفلتم
من را نگاه لطف تو بیدار می‌کند
از تو عجیب نیست مرا رد نمی‌کنی
وقتی کریم خنده به اغیار می‌کند
قطره به قطره اشک تو دل را جلا دهد
روضه مرا ز عشق تو سرشار می‌کند
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
خدا خیرتون بده سایت مورد علاقه من هستید مخصوصا بخاطر شعر و عکس هاتون و...
تشکر عزیز
چه شعر زیبایی