برگشته‌اند از سمت میدان

دلاورانی بی‌دست

بی‌سر

تا تو به استقبال برادر بروی

و پاک کنی

آب همۀ رودخانه‌های جهان را

از لبان خشکیدۀ برادر

میدان می‌چرخد و

می‌چرخد

در چرخاچرخ شمشیر عون و محمد

با گیسوانی شلال و

نگاهی زلال

لال شود دشمن اگر لب به تحسین نگشاید

گشوده‌ای نگاهت را سمت میدان

بالا می‌زنی دامن خیمه را

فرزندانت آمده‌اند

حسین بر می‌گردد

تا تو

همچنان در خیمه مانده باشی

با سرمه‌دانی در دست

و شانه‌ای

از آن همه حماسه

سهم تو کوچک نیست ...