تنها، نه خون به داغ پدر از بصر گریست

هر جا که آب دید، به یاد پدر گریست

چون دید گوسفند ذبیحی به هر کجا

آهی کشید و سخت ز سوز جگر گریست

از داغ جانگداز شهیدان کربلا

هم در حضر گریست و هم در سفر گریست

با یاد تشنه‌کام شهید لب فرات

از صبح تا به شام، ز شب تا سحر گریست

چون شمع، در مصیبت یاران خویشتن

هر جا نشست سوخت، به هر رهگذر گریست

مژده! ندید همچو علی چشم روزگار

یک عمر در عزای پدر، چون پدر گریست