صدایی آمد از دریا که مردی بر زمین افتاد
و بر رخسار زرد مادری در خیمه چین افتاد
زدند آنقدر سویش تیرهای بی‌هوا اما
نیفتاد از نفس تا اینکه مشکش بر زمین افتاد
چنان بر سر و قدی که جهان در سایه‌سارش بود
تبر زد بارها دشمن که از بالا چنین افتاد
به جای دست، تیری که به چشمش بود شد حائل
زمانی که به روی خاک‌ها از صدر زین افتاد
فلک وقتی رکاب خالی‌اش را دید زد فریاد
که از انگشتری آسمان‌هایم نگین افتاد
کاش می‌شد که کمی زود زبان باز کنی
چه قدر کاش از این سینه شنیدم پسرم
نذر کردم که علمدار پدر باشی تو
علم و مشک برای تو خریدم پسرم
چرخش چرخ و فلک بسته به چشمان علی است
همۀ عمر جهان، بسته به یک آن علی است
همه از سفرۀ او روزی خود را دارند
آفرینش به خدا سفرۀ احسان علی است
بسم رب الفاطمه آغاز کردم گریه را
از گلوی بغض‌هایم باز کردم گریه را
مثل یک مادر که فرزندش ز دستش می‌‌رود
اقتدا کردم به او، ابراز کردم گریه را
به اذن حضرت مولا شدم کبوتر تو
که بال و پر بزنم پای روضۀ سر تو
ببخش با پر زخمی، به زحمت افتاده
لباس نوکری‌ام را بریده مادر تو
صدایی آمد از دریا که مردی بر زمین افتاد
و بر رخسار زرد مادری در خیمه چین افتاد
زدند آنقدر سویش تیرهای بی‌هوا اما
نیفتاد از نفس تا اینکه مشکش بر زمین افتاد
چنان بر سر و قدی که جهان در سایه‌سارش بود
تبر زد بارها دشمن که از بالا چنین افتاد
به جای دست، تیری که به چشمش بود شد حائل
زمانی که به روی خاک‌ها از صدر زین افتاد
فلک وقتی رکاب خالی‌اش را دید زد فریاد
که از انگشتری آسمان‌هایم نگین افتاد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
