آن روز که به داغ غمت مبتلا شدیم
دل خون‌تر از شقایق دشت بلا شدیم
ما یادمان که نیست ولی راستی حسین
با درد غربت تو کجا آشنا شدیم
ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی
ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم
شکر خدا که فاطمه ما را خریده است
شکر خدا که خرج بساط شما شدیم
عزت سرای ماست عزا خانۀ شما
با گریه بر تو بود عزیز خدا شدیم
ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت
ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم
وقتی همه جا شهره به عنوان تو باشیم
باید که فقط ریزه‌خور خوان تو باشیم
دامن نکش از دست گداهای گرفتار
بگذار کمی دست به دامان تو باشیم
آرام جان خسته‌دلان، پیکرت کجاست؟
جانم به لب رسیده پدر جان، سرت کجاست؟
جسمت اسیر فتنۀ یغماگران شده
پیراهن امانتی مادرت کجاست؟
لاله سرخی و از خون خودت، تر شده‌ای
بی سبب نیست که اینگونه معطر شده‌ای
دشت را از شرر داغ دلت سوزاندی
راستی باغی از آلالۀ پرپر شده‌ای
آن شب سپهرِ دیده‌ی او، پُر ستاره بود
داغ نهفته در جگرش، بی‌شماره بود
در قاب خون‌گرفته‌ی چشمان خسته‌اش
عکس سر بریده و یک حلق پاره بود
آن روز که به داغ غمت مبتلا شدیم
دل خون‌تر از شقایق دشت بلا شدیم
ما یادمان که نیست ولی راستی حسین
با درد غربت تو کجا آشنا شدیم
ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی
ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم
شکر خدا که فاطمه ما را خریده است
شکر خدا که خرج بساط شما شدیم
عزت سرای ماست عزا خانۀ شما
با گریه بر تو بود عزیز خدا شدیم
ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت
ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
آن روز که به داغ غمت مبتلا شدیم دل خون‌تر از شقایق دشت بلا شدیم ما یادمان که نیست ولی راستی حسین با درد غربت تو کجا آشنا شدیم ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم شکر خدا که فاطمه ما را خریده است شکر خدا که خرج بساط شما شدیم عزت سرای ماست عزا خانۀ شما با گریه بر تو بود عزیز خدا شدیم ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم