به نام آب، به نام فرات نام شما
من آفریده شدم تا کنم سلام شما
نوشته‌اند به روی جبین ما دو نفر
شما غلام حسین و منم غلام شما
خوشا به حال پر و بال این کبوترها
گهی به بام حسین و گهی به بام شما
تو آن همیشه امامی و ما همان مأموم
به قامتی که گرفتیم با قیام شما
تو ماه بودی و نزدیک آب‌ها که شدی
تمام علقمه پا شد به احترام شما
هزار باده، هزاران پیاله می‌رویید
همین که تیر رسید و شکست جام شما
همین که ناله‌ی ادرک اخایتان پیچید
شکست قامت طوبائی امام شما
مسیر علقمه را بوی انکسار گرفت
چه حس بی‌رقمی بود در کلام شما؟!
به حال و روز بلندای تو چه آوردند
تمام علقمه پر گشته از تمامِ شما
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...
غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیدهایم
در انعکاس آینههای زلال تو
نزدیک سایههای عبورت نمیشویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟
بدون چون و بدون چرا نمیماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمیماندند
چه کربلاست که عالم بههوش میآید
پس از شنیدن چاووشها نمیماندند
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبهروی همیم در همه جا
به نام آب، به نام فرات نام شما
من آفریده شدم تا کنم سلام شما
نوشته‌اند به روی جبین ما دو نفر
شما غلام حسین و منم غلام شما
خوشا به حال پر و بال این کبوترها
گهی به بام حسین و گهی به بام شما
تو آن همیشه امامی و ما همان مأموم
به قامتی که گرفتیم با قیام شما
تو ماه بودی و نزدیک آب‌ها که شدی
تمام علقمه پا شد به احترام شما
هزار باده، هزاران پیاله می‌رویید
همین که تیر رسید و شکست جام شما
همین که ناله‌ی ادرک اخایتان پیچید
شکست قامت طوبائی امام شما
مسیر علقمه را بوی انکسار گرفت
چه حس بی‌رقمی بود در کلام شما؟!
به حال و روز بلندای تو چه آوردند
تمام علقمه پر گشته از تمامِ شما
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
