قطعه قطعه زمین پر از شور است

نغمه‌ها در ردیف ماهور است

دل مهدی فاطمه شاد و

آسمان صحن بارش نور است

باز روشن شده است چشم فلک

چشم بیمار قلب، شب کور است

محض ناز قدوم سبز شما

دل هر شیعه باز مسرور است

روحم امشب درون صحن شماست

گرچه جسم من از حرم دور است

گوشه‌ای از حرم نشسته ولی

به گدایی عشق مأمور است

السلام ای شهید زندۀ طوس

بپذیرم در این شبِ پابوس

با دل عاشقان چه‌ها کردی

چه شفا خانه‌ای به پا کردی

از همان کودکی، همان اوّل

درد ما را شما دوا کردی

تاج شاهی است بر سرم که مرا

سر بازار خود گدا کردی

خواهرت پیشتان سفارش کرد

که مرا سوی خود صدا کردی

دست خالی رسیدم آقا جان

بی وفا بودم و وفا کردی

هرکسی با دم حسین آمد

راهی‌اش سوی کربلا کردی

لطفتان بی حد است یا مولا

دست خالی ردم نکن آقا

خطبه‌هاتان ظهور زیبایی

نفحه‌هاتان شمیم رویایی

عاشقانت تمام مجنون و

زده بر طبل‌های رسوایی

در دل جنگ نرم بی دین‌ها

حسن تدبیرتان تماشایی

می‌دمد روح در تن اسلام

آن دم قدسی مسیحایی

یادتان می‌شود همیشۀ دل

مونس روزهای تنهایی

هشتمین آفتاب عالم تاب

هفتمین یادگار زهرایی

بی کران بی کرانی ای آقا

بی کران مثل آسمان خدا

هر چه داریم از شما داریم

از شما هدیۀ خدا داریم

برکتی دارد این نگاه شما

ما از این چشم‌ها چه‌ها داریم

ما در این صحن‌های مثل بهشت

دلی از غصّه‌ها رها داریم

هر کجا پای می‌نهیم انگار

پشتمان دستی از دعا داریم

ما که از خاک کربلا دوریم

خوب شد مشهد الرّضا داریم

گر مدینه نشد ولی اینجا

گنبدی زرد و با صفا داریم

این حرم آسمان احسان است

مرکز انقلاب ایران است