گفته بودم طعمه­ی کین می­شوی، تا ابد عشقی نمادین می­شوی

سوره سوره بر زمین می­ریزی و ... آیه آیه یاسین می­شوی

گفته بودم باغ ریحان منی، گفته بودم شیره­ی جان منی

دست بردار از خزانِ دامنم، می­روی در باد و گلچین می­شوی

آسمان روی زمین می­افتد و ... بر رخ خورشید، چین می­افتد و ...

می­شود شق­القمر پیشانی­ات، خوشه­ی تب دارِ پروین می­شوی

سیزده سال است می­بویم تو را، با نگاهی گرم، می­جویم تو را

دیده بودم روی قلب آسمان، با دو بال سرخ آذین می­شوی

تکه شد پیراهن دامادی­ات، با تبرها قامت شمشادی­ات

می­روی با شیوه­ی فرهادی­ات، آخرین رؤیای شیرین می­شوی

کینه­هاشان را تلافی کرده­اند، پیکرت را موشکافی کرده­اند

موبه موی زخم­هایت ماندنی­ست، مظهر بیداد ظالین می­شوی