کشانده کار دلم را غمت به جایی که

که سخت گریه کنم با تو در هوایی که

غریب و باز غریب و غریب تر بشوم

که آشنا بشوم با تو آشنایی که...

مرا غریبه کنی با تمام آدم‌ها

 روانه‌ام بکنی سوی کربلایی که -

به ذره ذرۀ خاکش قیامتی دارد

که محشر است در آن شورِ گریه‌هایی که-

برای کشتۀ اشک است...هان! برای تو

حسین! حضرت خورشید ِ سر جدایی که -

"رسول خاتم" و "خنجر"، و بعد از آن،"زینب"

زدند زیر گلوی تو بوسه‌هایی که -

کشاند پای جهان را به کربلا ...حتی -

حوالی ِ بدنی ماند رد پایی که...

گواه ِ آمدن ِ "مادرت" به این صحراست

که ماهِ علقمه‌ات بشنود صدایی که...

تمام خاک تو را آن صدا مقدس کرد

و کربلای تو شد جای با صفایی که

بهشت هم نتواند به پای آن برسد

مگر بهشت دل انگیز ِ روضه‌هایی که -

به عطر گریه و عطر گلاب مشهورند

به جلوه‌های شفابخش عطر چایی که -

اجازه داده خدا تا دوای ما بشود

اجازه داده همان اسمُهُ شفایی که...

چکیده از رگ تو... از گلوی تو... خونش

تو خون پاک خدایی! همان خدایی که...