فضای تو چقدر غم فزاست ای کوفه

بگو امام غریبت کجاست ای کوفه

صدای یا ابتا از خرابه‌ها آید

تمام شهر پر از این صداست ای کوفه

قسم به شام غریبان مرتضی، سه شب است

که سفرۀ فقرا بی غذاست ای کوفه

هنوز از جگر نخل‌های تو به فلک

صدای نالۀ شیر خداست ای کوفه

دل شکسته یتیمی نشسته چشم به راه

هنوز منتظر مرتضاست ای کوفه

به اشک غربت و خون سر علی سوگند

تو را نه دوستی و نه وفاست ای کوفه

ز دست مردم نامرد تو علی چه کشید

که مرگ خود ز خداوند خواست ای کوفه

چرا علی دل شب دفن شد جواب بده

مگر نه او شه ارض و سماست ای کوفه

گذشت هر چه شد، از زینبش تلافی کن

اگر چه کار تو جور و جفاست ای کوفه

بیا و بعد علی با حسین خوبی کن

که از تو خون، جگرِ مجتباست ای کوفه

روا بود که خرابت کنند از ریشه

ز بس تو را ستم نارواست ای کوفه

ز بی وفایی و جور و جفای مردم تو

هماره نالۀ میثم به پاست ای کوفه