عمری تباه کردم عمر گرانبها را

دیدم ره درست و رفتم ره خطا را

دشمن مرا صدازد از دوست غافلم کرد

دنبال غیر رفتم، گم کردم آشنا را

درسینه آه دارم درد گناه دارم

جز توبه نیست درمان، این درد بی دوارا

هم مرگ پیش پا و هم عمر رفته از دست

یارب ببخش ما را، یارب ببخش ما را

گیرم ز در برانی در پشت در بمانم

غیر از در تو دارم یاسیدی کجا را؟

من برده‌ام همیشه کوه گناه بردوش

تو کرده‌ای هماره با بنده‌ات مدارا

 از خویش ناامیدم، لا تقنطوا شنیدم

یأس مرا گرفتی، دادی به من رجا را

هرکس ز پا درافتد، بر دامنی زند چنگ

ای خاندان عصمت،  من دامن شما را

میثم تمام عالم آرند سر به سجده

هرکس گرفته خاکی، تو خاک کربلا را