ای دست تو تلاطم امواج آب‌ها
ای سایه‌ات نبود همه اضراب‌ها
"فهمیده‌اند جاذبۀ توست علّت"
نشکستن غرور زمین از شهاب‌ها
پرواز می‌کنی و همه غبطه می‌خورند
پشت سرت تمامی حدّ نصاب‌ها
در هرچه گفته‌اند نظر می‌کنم تویی
خارج از این شعور حساب و کتاب‌ها
**
مشک پر آب بر سر دستت گرفته‌ای
در انتظار آمدن تو رباب‌ها
امّا چه زود صحنه به هم خورد و می‌شوند
شرمندۀ زلال نگاه تو ... آب‌ها
چشمی که رزق اشک جاری را ببیند
قطعاً بهشت رستگاری را ببیند
عمر شکوفه، از خودش تا میوۀ خوب
باید که باران بهاری را ببیند
زرد و کبود و سرخ شد اما هنوز هم
دارد عزای دیدن بابا هنوز هم
تا تاول دوبار‌ه‌ای از راه می‌رسد
با گریه آه می‌کشد آن را هنوز هم
رسید وقت رسیدن به ضربه‌های کسی
شکست حنجـره اما به زیر پای کسی
آهای خنجـر کهنه! نمی‌شود نبری؟
نمی‌شود که بمیرد کسی به جای کسی؟
تا سحر مانده تو خورشید درخشان شده‌ای؟
گل آغوش من سوخته دامان شده‌ای؟
مادرم تاب ندارم که ببینم خاری
رفته در پات و کمی غمزده از آن شده‌ای
ای دست تو تلاطم امواج آب‌ها
ای سایه‌ات نبود همه اضراب‌ها
"فهمیده‌اند جاذبۀ توست علّت"
نشکستن غرور زمین از شهاب‌ها
پرواز می‌کنی و همه غبطه می‌خورند
پشت سرت تمامی حدّ نصاب‌ها
در هرچه گفته‌اند نظر می‌کنم تویی
خارج از این شعور حساب و کتاب‌ها
**
مشک پر آب بر سر دستت گرفته‌ای
در انتظار آمدن تو رباب‌ها
امّا چه زود صحنه به هم خورد و می‌شوند
شرمندۀ زلال نگاه تو ... آب‌ها
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
