حالا که می‌رى یه وقت دیر نکنى
جلوى خیمه من و پیر نکنى
من به تو تکیه زدم... با رفتنت
کوه من، من و زمینگیر نکنى
***
«تا» بشى و «تا» بشیم چه فایده؟
سیر بشیم تنها بشیم چه فایده؟
اگه صدتا صدتا مشک آب بیارى
ولى بى سقا بشیم چه فایده؟
***
همه از دست تو آبرو می‌خان
خاک پاهات و برا وضو می‌خان
اگه آب نشد نشد، پاشو بیا
بچه‌ها آب نمی‌خان، عمو می‌خان
***
یه تار موت و به دنیا نمی‌دن
چشمات و به صدتا دریا نمی‌دن
به تو قول میدن تموم دخترام
بمیرن معجر به اینها نمی‌دن
***
به سرت عمود آهنین زدن
تو حسین شدى، برا همین زدن
کمر تو کمر من و شکست
تا زمین خوردى من و زمین زدن
***
اى علمدار تو رو با علم زدن
قد و بالاى تو رو به هم زدن
چهار هزار کمون به دست یکى یکى
اومدن روى تنت قدم زدن
***
صدامو تا نشنیدن کاری بکن
گریمو تا ندیدن کاری بکن
صدای اسباشونو نمی‌شنوی
دم خیمه رسیدن، کاری بکن
***
نزن این نیزه‌ها رو با پا عقب
خودتو هی می‌کشی چرا عقب
تیر تو چشمت بود و افتادی حالا
از جلو درش بیارم یا عقب؟
***
تو مگه قرار نبود دیر نکنى
جلوى خیمه من و پیر نکنى
تو مگه قرار نبود با رفتنت
کوه من منو زمینگیر نکنى؟
***
روی پام چشمای دریاتو نکش
اینقدر روی زمین پاتو نکش
کاریه که شده، پس گریه نکن
اینقدر به مشک، چشماتو نکش
***
قطره قطره جمع شو، دریا شو بریم
دوباره خوش قد و بالا شو بریم
به خدا بچه‌ها از تو راضی‌ان
همشون منتظرن، پاشو بریم
***
وقتشه لرزش پامو ببینن
کمرِ انگشت نمامو ببینن
بهتره حالا نرم به خیمه‌ها
نمی‌خوام که گریه‌هامو ببینن
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...
غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیدهایم
در انعکاس آینههای زلال تو
نزدیک سایههای عبورت نمیشویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟
بدون چون و بدون چرا نمیماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمیماندند
چه کربلاست که عالم بههوش میآید
پس از شنیدن چاووشها نمیماندند
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبهروی همیم در همه جا
حالا که می‌رى یه وقت دیر نکنى
جلوى خیمه من و پیر نکنى
من به تو تکیه زدم... با رفتنت
کوه من، من و زمینگیر نکنى
***
«تا» بشى و «تا» بشیم چه فایده؟
سیر بشیم تنها بشیم چه فایده؟
اگه صدتا صدتا مشک آب بیارى
ولى بى سقا بشیم چه فایده؟
***
همه از دست تو آبرو می‌خان
خاک پاهات و برا وضو می‌خان
اگه آب نشد نشد، پاشو بیا
بچه‌ها آب نمی‌خان، عمو می‌خان
***
یه تار موت و به دنیا نمی‌دن
چشمات و به صدتا دریا نمی‌دن
به تو قول میدن تموم دخترام
بمیرن معجر به اینها نمی‌دن
***
به سرت عمود آهنین زدن
تو حسین شدى، برا همین زدن
کمر تو کمر من و شکست
تا زمین خوردى من و زمین زدن
***
اى علمدار تو رو با علم زدن
قد و بالاى تو رو به هم زدن
چهار هزار کمون به دست یکى یکى
اومدن روى تنت قدم زدن
***
صدامو تا نشنیدن کاری بکن
گریمو تا ندیدن کاری بکن
صدای اسباشونو نمی‌شنوی
دم خیمه رسیدن، کاری بکن
***
نزن این نیزه‌ها رو با پا عقب
خودتو هی می‌کشی چرا عقب
تیر تو چشمت بود و افتادی حالا
از جلو درش بیارم یا عقب؟
***
تو مگه قرار نبود دیر نکنى
جلوى خیمه من و پیر نکنى
تو مگه قرار نبود با رفتنت
کوه من منو زمینگیر نکنى؟
***
روی پام چشمای دریاتو نکش
اینقدر روی زمین پاتو نکش
کاریه که شده، پس گریه نکن
اینقدر به مشک، چشماتو نکش
***
قطره قطره جمع شو، دریا شو بریم
دوباره خوش قد و بالا شو بریم
به خدا بچه‌ها از تو راضی‌ان
همشون منتظرن، پاشو بریم
***
وقتشه لرزش پامو ببینن
کمرِ انگشت نمامو ببینن
بهتره حالا نرم به خیمه‌ها
نمی‌خوام که گریه‌هامو ببینن
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
