آنکه نام از طرف خالق اعظم دارد
مدح و تمجید ز پیغمبر اکرم دارد

کیست جز حضرت زینب که سرا پرده او
حاجبی پاک، چنان حضرت مریم دارد

زینت نام علی در گرو زینب بود
باب علم است که ابواب مقدم دارد

عقل مات است که عنوان عقیله از چیست؟
جایگاهی است به عصمت که مسلّم دارد

سایه فاطمه با هیبتی از نور رسید
رتبه‌ای خاص در این بیت معظّم دارد

انبیا واسطۀ فیض و بر این در خادم
هر که اینجاست گدا، فیض دمادم دارد

عبد زینب شده دنیا ز سرش می‌افتد
آسمانی شود آنکه به درش می‌افتد

اولیا را همگی روح مناجاتی تو
انبیا را به یقین قبلۀ حاجاتی تو

سرّ مستودع زهرایی و قَدرت مخفی
زین سبب گنج نهان وقت زیاراتی تو

کوه غم‌ها نبرد ذرّه‌ای از صبر تو را
روح آزادگی و معنی هیهاتی تو

قله بندگی‌ات خواسته تا اوج بلاست
می‌شوی در دل گودال ملاقاتی تو

آری از زندگی‌ات فتح و ظفر می‌روید
غم چه زیباست تو را، غرق مواساتی تو

طور سینای تجلی است عبادتگاهت
همچنان فاطمه بانوی عباداتی تو

کوفیان را همه تسخیر کنی با سخنت
آه از آن روز که سرگشتۀ شاماتی تو

شأن والانسب از بانوی کوثر داری
ذوالفقار سخن از هیبت حیدر داری