اینجا تویی و گفتۀ پس لاجرم هنوز
پیوسته در همیشگی دیگرم هنوز
بی بالی خودم که یقین می‌شود برام
شک می‌کنم فرشتۀ آب آورم هنوز
مثل دو بال فاصله دارند این دو دست
من فکر باز کردن بال و پرم هنوز
پس دست و پا زدم که نگویید لاف زد
بی بال هم به خاطرتان پر می‌زنم هنوز
بسیار آمدند خدا خیرشان دهد
هرکس رسید رفت ولی مادرم هنوز
می‌آید و تمام مرا گریه می‌کند
پس بی دلیل نیست که خیسم، ترم هنوز
تو جملۀ سؤالی افتاده‌ای کجا؟
من در پی جواب که می‌آورم هنوز
کوری چشم آهنی این عمودها
در این میانه یک سر و گردن سرم هنوز
من هیچ از خجالت تو در نیامدم
بعد از هزار سال ببین لاغرم هنوز
در زیر پای آب علف سبز می‌شود
آبی که هست زائر دور و برم هنوز
از ابتدای هر دهه نامم سر زبان
شکر خدا به روضۀ تو نوبرم هنوز...
به روی سینۀ تو، جای بوسه حتّی نیست
وَ زخم خوردهتر از پیکرت، در این جا نیست
چه فکر می‌کند این جوی چشمْتنگ و خسیس؟
سرابِ برکۀ کوچک، حریف دریا نیست
دل من بر سر این دار، صفایی دارد
وه! که این شهر، چه بام و چه هوایی دارد
خانۀ پیرزنی، خلوت زاویۀ من
هر که شد وحی به او، غار حرایی دارد
زینب فرشته بود و پر خویش وا نکرد
این کار را براى رضاى خدا نکرد
پر میگشود اگر، همه را باد برده بود
سیمرغ بود و جلوۀ بى انتها نکرد
گفتـنـد وزن و قافیــه تعطیـل می‌شود
قحطـی اسـتعاره وتمثـیلمیشود
قوت گرفت شایعه میگفت بعد از این
هر صورتی به آینه تحمیل می‌شود
حتـی خبـر رسـیـد کـه از سردی هـوا
گـلدسـته چـند ثـانـیه قندیل می‌شود
اینجا تویی و گفتۀ پس لاجرم هنوز
پیوسته در همیشگی دیگرم هنوز
بی بالی خودم که یقین می‌شود برام
شک می‌کنم فرشتۀ آب آورم هنوز
مثل دو بال فاصله دارند این دو دست
من فکر باز کردن بال و پرم هنوز
پس دست و پا زدم که نگویید لاف زد
بی بال هم به خاطرتان پر می‌زنم هنوز
بسیار آمدند خدا خیرشان دهد
هرکس رسید رفت ولی مادرم هنوز
می‌آید و تمام مرا گریه می‌کند
پس بی دلیل نیست که خیسم، ترم هنوز
تو جملۀ سؤالی افتاده‌ای کجا؟
من در پی جواب که می‌آورم هنوز
کوری چشم آهنی این عمودها
در این میانه یک سر و گردن سرم هنوز
من هیچ از خجالت تو در نیامدم
بعد از هزار سال ببین لاغرم هنوز
در زیر پای آب علف سبز می‌شود
آبی که هست زائر دور و برم هنوز
از ابتدای هر دهه نامم سر زبان
شکر خدا به روضۀ تو نوبرم هنوز...
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
