این چشم‌ها به راه تو بیدار مانده است
چشم انتظارت از دم افطار مانده است
برخیز و کوله بارمحبت به دوش گیر
سرهای بی نوازش بسیار مانده است
با تو چه کرده ضربۀ آن تیغ زهردار
مانند فاطمه تنت از کار مانده است
آنقدر زخم ضربۀ دشمن عمیق هست
زینب برای بستن آن زار مانده است
آرام‌ترنفس بکش، آرام‌تربگو
چندین نفس به لحظۀ دیدار مانده است
از آن زمان که شاخۀ یاست شکسته شد
چشمت هنوز بر در و دیوار مانده است
سی سال رفته است ولی جای آن طناب
بر روی دست و گردنت انگار مانده است
می‌دانی ای شکسته سر آل هاشمی
تاریخ زنده در پی تکرار مانده است
از بغض دشمنان به تو یک ضربه سهم توست
باقی آن برای علمدار مانده است
هر روز پای هر محنت گریه میکنم
بر هر هزار زخم تنت گریه میکنم
با نوحههای هر شب تو گریه میکنم
با روضههای دل شکنت گریه میکنم
ای که جز خانۀ تو، خلوت ما نیست که نیست
هر چه گشتیم در این میکده جا نیست که نیست
من که جز نام تو نامی نشنیدم بی شک
جز صدای تو در این دهر صدا نیست که نیست
دل که شد خرسند چیز دیگری ست
چهره با لبخند چیز دیگری ست
تا که کام عشق را شیرین کنی
بوسهای چون قند چیز دیگری ست
علقمه گفتم و دیدم دلم از پا افتاد
یاد لبهای علی اصغر و دریا افتاد
علقمه گفتم و دیدم که سواری بی دست
تیر آنقدر به او خورد که از نا افتاد
این چشم‌ها به راه تو بیدار مانده است
چشم انتظارت از دم افطار مانده است
برخیز و کوله بارمحبت به دوش گیر
سرهای بی نوازش بسیار مانده است
با تو چه کرده ضربۀ آن تیغ زهردار
مانند فاطمه تنت از کار مانده است
آنقدر زخم ضربۀ دشمن عمیق هست
زینب برای بستن آن زار مانده است
آرام‌ترنفس بکش، آرام‌تربگو
چندین نفس به لحظۀ دیدار مانده است
از آن زمان که شاخۀ یاست شکسته شد
چشمت هنوز بر در و دیوار مانده است
سی سال رفته است ولی جای آن طناب
بر روی دست و گردنت انگار مانده است
می‌دانی ای شکسته سر آل هاشمی
تاریخ زنده در پی تکرار مانده است
از بغض دشمنان به تو یک ضربه سهم توست
باقی آن برای علمدار مانده است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
