شکر حق که مادرزاد، بندگان یکتاییم

با ولایت مولا، عبد کوی طاهاییم

افتخار ما این است: ما اسیر مولاییم

از ازل گرفتار ساربان زهراییم

ما همه عنان دار ناقه عروس او

با سرود «من مثلی» جمله خاک بوسِ او

عشق علی، نماز علی، کوثر علی

آمد نشست امّ ابیها برِ علی

کُفواً أحد بخوان و بگو همسر علی

«پهلوی توست گوهر انگشتر علی

یار همه علی و تویی یاور علی»

امشب شب ساغر زدن با ساقی کوثر شده

امشب عروس آسمان، خاک در حیدر شده

امشب علی محو رخ صدیقۀ اطهر شده

امشب به بیت فاطمه، غلمان ثنا گستر شده

امشب شب آمرزش خلق از سوی داور شده

زیرا امیرالمؤمنین داماد پیغمبر شده

صدای هلهله‌ای عاشقانه می‌آید

صدای پای تغزل، ترانه می‌آید

بهشت خنده کنان، این میانه می‌آید

خدا به شوق در این آستانه می‌آید

حدیث وصل دو دریا عجب شنیدنی است

عروسی علی و فاطمه چه دیدنی است

در روایات ناب معصومین

در احادیث نغز اهل ولا

شرح نورانی مفاخره‌ای‌ست

آیه آیه تمام نور هدی

با خود بگذارید که نجوا کند امشب

این روح مگر بال و پری واکند امشب

یک لحظه دگر طاقت این هجر ندارد

سخت است تحمل، غم زهرا کند امشب

یک شب دگر تو منتظرم باش، فاطمه

مرهم برای زخم سرم باش، فاطمه

یک عمر، انتظار تو را می‌‌کشم بس است

هجران روزگار تو را می‌‌کشم بس است

دلت هوای اجل کرده، نیمه جانی تو

در انتظار و هوایی آسمانی تو

بیا بگیر ز اسم خودت مدد، برخیز

هنوز هم که هنوز است، پهلوانی تو

از نگاه پسرت سمت سرت ریخت دلم

دست تو سرد شد و چشم ترت ریخت دلم

از سخن‌های طبیبی که تو را کرد جواب

از نگاه همه در دور و برت ریخت دلم

مطلوب تمام اولیاء، مطلب اوست

آیات توکّل و رضا بر لب اوست

رایات قیام و صلح و صبر و ایثار

بر دوش حسین و حسن و زینب اوست

امشب سیاه، خیمۀ هفت آسمان شده

آثار مرگ در رخ مولا عیان شده

امشب طبیب هم به علی گریه می‌‌کند

تنها نه اشک دیدۀ زینب روان شده

از عطای فاطمه من مبتلا بر حیدرم

از ازل تا روز محشر ریزه‌خوار این درم

مرتضی خود گفته بابای من مسکین بُود

او بود بابا و زهرای مطهر مادرم