هرکس ز حسن دوست متاعی گرفته است

بیچاره من که از غمش آتش گرفته‌ام

لب تشنگی از حرمت و حرمان دو مقام است

یک روز ِ محرم نشوند این رمضان‌ها

ای کشتۀ مژگان سیاه تو سپاهی

ما نیز هلاکیم، به ما نیز نگاهی

از ما که سیاهیم مگردان نظر خویش

بگذار بیفتند سیاهان به سیاهی

تشریف تو بر حدوث کاری است جلی

آنسان که به کائنات تشریف علی

از قوس صعود غبغبت دانستم

کرده است نزول، حق به طفلی بغلی

طلسم بخت ما را بشکن ‌ای باد صبا یک شب

بیاور بویی از آن زلف مشکین سوی ما یک شب

به هر نیت که خواهی ‌ای صنم، نامی ‌ببر از من

دعا را گر نیم قابل، به نفرین کن صدا یک شب

گرچه در آغوش کشیدم تو را

گریه چنان شد که ندیدم تو را

اکبر و اصغر همگی کوثرند

لیک من تشنه گزیدم تو را

ای زلف تو هم هندسه، هم شخص مهندس

تاریخ بنا از مژه فرمود مؤسس

ما جز الف قامت تو هیچ نگفتیم

شد دال در این مسئله بالای مدرس

شجر نور، نوبر آورده

بحر توحید، گوهر آورده

آسمان ولایت و عصمت

بهر خورشید، اختر آورده

چیست جان؟ جان نثار معصومه

چیست گل؟ از تبار معصومه

صلوات و سلام آل رسول

هدیۀ ما نثار معصومه

ای در یم عصمت، یا حضرت معصومه

ای فاطمۀ عترت، یا حضرت معصومه

ای خاک رهت جنّت، یا حضرت معصومه

ای سایۀ تو عفّت، یا حضرت معصومه

قم از تو یم رحمت، یا حضرت معصومه

محتاج دمت حکمت، یا حضرت معصومه

شکر حق که مادرزاد، بندگان یکتاییم

با ولایت مولا، عبد کوی طاهاییم

افتخار ما این است: ما اسیر مولاییم

از ازل گرفتار ساربان زهراییم

ما همه عنان دار ناقه عروس او

با سرود «من مثلی» جمله خاک بوسِ او

امشب شب ساغر زدن با ساقی کوثر شده

امشب عروس آسمان، خاک در حیدر شده

امشب علی محو رخ صدیقۀ اطهر شده

امشب به بیت فاطمه، غلمان ثنا گستر شده

امشب شب آمرزش خلق از سوی داور شده

زیرا امیرالمؤمنین داماد پیغمبر شده