عید قربان است یا عید عنایات خداست؟

عید عشق و عید ایثار و مناجات و دعاست

ذات حق با میهمانانش گرفته جشن عید

مرکز این جشن نورانی بیابان مناست

عید سعید قربان، ز اعیاد مسلمین است

دل‌های ما در این روز، شاد از سرور دین است

خیل خلیلیان را، این موهبت مبارک

محبوس گشته ابلیس، مأیوس در کمین است

زیاد خون به دلت کرده‌ام، حلالم کن

تو خوب بود‌ه‌ای و من بدم، حلالم کن

چقدر قدر تو مخفی است بین ما مردم

در آسمان و زمین محترم، حلالم کن

هوای بی کسی‌ام بود، آشنای تو گشتم

خیال عمر ابد داشتم، فدای تو گشتم

علیل کوی تو از هر طبیب و درد معاف است

خیال عافیتم بود، مبتلای تو گشتم

دیدۀ مست تو را باده غلام است و بس

خاص‌ترین جام می ‌‌پیش تو عام است و بس

صحبت شیر و شکر پیش لبت کافری است

مدحت قند و عسل بی تو حرام است و بس

نوری درخشید و به عالم روشنا داد

هادی شد و ره را نشان بر آشنا داد

ظلمت زدود از دهر و چندان فیض بخشید

تا بر کویر جانمان آب بقا داد

تمام زاویه‌ها را کشید‌ه‌ای قائم

آ‌های سرو قد سرترین، سرت سالم

غزال «ام ولد»، نور چشم‌‌های جواد

پدربزرگ شب قدر حضرت قائم

ای چارمین علی ولی و دهم امام

وی بر فراز عرش ولایت تو را مقام

وه، ‌ای به کنیه بوالحسن و در لقب نقی

خورشید و ماه، آینه‌دار تو صبح و شام

گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی

من علی را در خدا دیدم، خدا را در علی

روز اول از خودش یک نور واحد خلق کرد

نیم آن شد مصطفی و نیمۀ دیگر علی

هم دلبر و دلاور و دلدار، مرتضی

هم سرور و سرآمد و سردار، مرتضی

هم دیده‌ای ست در و گهر بار مرتضی

هم سینه‌ای ست مخزن الاسرار مرتضی

وقت شفای عاجل من شد، دوا بس است

یک ذره خاک پات، برای شفا بس است

سائل رسیده است، به وقت رکوع تو

انگشترت برای غنای گدا بس است

گیرم هزار کعبه خدا خلق می‌‌نمود

چنگی به دل نمی‌زد اگر مرتضی نبود

شایسته است رو به نجف، عاشق علی

شب را سحر کند همه در حالت سجود