آن‌گاه که مهر تکیه زد بر نیزه 

گردید حدیث ماه و اختر نیزه

آن آیت روشن خداوندی را 

بگذاشت به احترام بر سر نیزه

اربعین یعنی دوباره کربلا 

بوسه بر خاک شهید سر جدا

اربعین یعنی دوباره شور و شین 

باز ذکر یا حسین و یا حسین

من بی تو ‌ای خون خدا در غم نشستم

یک اربعین در هجر و در ماتم نشستم

من بودم و یک اربعین ضجّه دمادم 

یک اربعین در حسرت خورشید عالم

بشنو از نی ناله‌های نینوا داستان جانگداز کربلا

قصۀ دریا دلان ماه وش بر لب دریا و سوزان از عطش

اسباب نجات کائنات است، حسین

فیاض جمیع ممکنات است، حسین

چون کشتی چار موجه شد در شط خون

با آن‌که سفینۀ النجاه است حسین

سرچشمۀ خیر و برکات است حسین

معراج صلات‌ و صلوات است حسین

فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش

مصباح هدی، فُلک نجات است حسین

من در بر کشتی نجات آمده‌ام 

در ساحل چشمه‌ حیات آمده‌ام

تا زودتر از زود گناهم بخشند

قبل از عرفه در عرفات آمده‌ام

از روی حسین تا نقاب افکندند

در کشور عشق، انقلاب افکندند

تبریک به توفان‌زدگانِ غم و درد کشتی نجات را به آب افکندند

محبوب خدا چشمۀ جاری حیات

خورشید رسل که بر روانش صلوات،

فرمود به امت که حسین بن علی

مصباح هدایت است و کشتی نجات

حلال جمیع مشکلات است حسین

شویندۀ لوح سیئات است حسین

ای شیعه! تو را چه غم ز توفان بلا؟

جایی که سفینه النجاه است حسین

خاک قدمش آب حیات است حسین

مهریۀ مادرش فرات است حسین

غرقیم به دریای معاصی اما

شادیم که کشتی نجات است حسین

شاهی که سفینه النجاتش خوانند

مصباح هدای کائناتش خوانند

آلوده به خاک ماتم اوست هنوز

آن آب که چشمۀ فراتش خوانند