فرشته سوی زمین با شتاب آمده است

که باز هم قلمم را خطاب آمده است

خطاب آمده در چشم چشمۀ شعبان

دوباره ماهی مضمون ناب آمده است

مثل یک سحر امشب سامرا چه غوغا شد

بین خانۀ نرگس آفتاب پیدا شد

تا که پلک زد چشمش گل به شوق او وا شد

یک نفس کشید و بعد، دم به دم مسیحا شد

امشب بهانه‌ها همگی جور می‌شود

حتی شراب کاسه‌ای از نور می‌شود

وقتی نگاه یار قدم رنجه می‌کند

چشم تمام صاعقه‌ها کور می‌شود

امشب بهشت را به تماشا گذاشتند

امشب نمک به سفرۀ دنیا گذاشتند

امشب به روی دامن نرجس از آسمان

ماهی به نام مهدی زهرا گذاشتند

امشب به خانۀ حسن عسگری برو

چون راه را برای همه واگذاشتند

امشب دل بیدارم دارد سحری دیگر

وز زمزمه‌ام بر دل ماند اثری دیگر

در سامره می‌بینم قرص قمری دیگر

وز بیت ولا بر لب دارم خبری دیگر

آفرینش از گل نرگس گلستان است امشب

آسمان دریا ولی دریای غفران است امشب

سامره سرسبزتر از باغ رضوان است امشب

گام گامش بوسه گاه حور و غلمان است امشب

آسمان امشب زمین را بوسه باران می‌کند

فرش دارد عرش را در خاک مهمان می‌کند

باز هم دارد ملک سجده به انسان می‌کند

سفره‌ها را دست حق دارد پر از نان می‌کند

در خواب‌های بی سر و سامانمان بمان ای آخرین ستارۀ اندوه ِ آسمان در کنج خلوت شب تشویش رخنه کن با ما سرود ِمی‌‌رسم از راه را بخوان تصویر تو بزرگترین باور من است مردی همیشه داشته لبخند بر لبان

باز در دستان من شور قلم اعجاز کرد

زخم هجران از زبان واژه‌ها سر باز کرد

داغ آن یار سفر کرده همان یوسف‌ترین

در ردیف غم نوای قلب ما را ساز کرد

تقصیر ماست غیبت طولانی شما

بغض گلوگرفتۀ پنهانی شما

بر شوره‌زار معصیتم گریه می‌کنید

جانم فدای دیدۀ بارانی شما

پر می‌زنم به بال غزل در هوایتان

تا دور دست روشن دیرآشنـایتان

می‌خواهم از خدا دو جهان را و هر چه هست

تـا بـا دو دسـت شـوق بـریـزم بـه پــایتان