گرد حریم کعبه امشب در طوافی

احرام بسته در صفوف اعتکافی

بر سر کشیدی چادری از جنس مهتاب

پولک نشان دشت‌های نقره بافی

دوباره تشنه‌ام، این جملۀ برادر توست

دوباره قصّه همان قصّۀ مکرّر توست

دوباره با لب خشکیده می‌روی سقّا

به انتظار تو در خیمه باز خواهر توست

گرچه درخت سرو منعّم نمی‌شود

زین پس کسی شبیه حسین خم نمی‌شود

غارت‌زده منم که ترا می‌دهم ز دست

دیگر چنین بساط، فراهم نمی‌شود

صدا در سینه‌ها ساکت که اینک یار مى‌آید  

ز راه شام و کوفه عابد بیمار مى‌آید  

غبار راه بس بنشسته بر رخسار چون ماهش  

به چشم آیینه ایزدنمایى تار مى‌آید  

رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی معمای ادب را با همین ابیات حل کردی رباعی گفتی و مصراعی از آن را تو ای بانو میان اهل عالم در وفا ضرب‌المثل کردی فرستادی به قربانگاه اسماعیل‌هایت را همان کاری که هاجر وعده کرد و تو عمل کردی

رسیده قافله و چشم‌های تر دارد

برای ام بنین کاروان... خبر دارد

خدا کند که مراعات سن او بشود

که نقل حادثه بر قلب او ضرر دارد