ای خدا، ‌ای بی نیاز چاره ساز

بارالها، خالق بنده نواز

ای کریم ذوالعطا و فضل و جود

ای به سمتت کلّ شی فی السجود

بیا به حال خرابم دعا نما مهدی

مرا ز قید معاصی رها نما مهدی

مرا که غافلم از لطف بی حدت مولا

بیا ز ورطۀ غفلت جدا نما مهدی

کجاست حال دعایی که داشتم روزی

کجاست اشک و بکایی که داشتم روزی

چه شد که اینهمه دور از شما شدم آخر

چه شد کنار تو جایی که داشتم روزی

باورم نیست که خیبر شکن از پا افتاد

حضرت واژۀ برخواستن از پا افتاد

کم نمکدان تو را هر که نمک خورد، شکست

باز با زخم سرت کعبه ترک خورد، شکست

بلیت ماندن است مانده روی دست‌های من

در این همه مسافر حرم نبود جای من؟

 رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر

سفارش مریض حضرت امام را ببر

اشک اذان بر دامن گلدسته جاری است

منبر اذان می‌گوید و محراب قاری است

در سوگ خورشید، آسمان غم می فشاند

بار غمت را کوه با خود می کشاند

باز هم خانه و یک بستر خون‌آلوده

زنده شد خاطرۀ‌ مادر خون‌آلوده

شیر مرد احد افتاده، کجایی زهرا؟

تا ببندی سر این حیدر خون‌آلوده

از شرار دل من چشم ترم می‌سوزد

دل من بیشتر از زخم سرم می‌سوزد

مثل نخلی که فتاده است کنار دریا

دل گرفته شرر و چشم ترم می‌سوزد

مسجد و محراب شهر،  گشته به غم مبتلا

مأذنه دارد نوا،  قد قتل المرتضی

در دل هفت آسمان، می‌شنوم این نوا

صوت حزینی که خواند، قد قتل المرتضی

خانه ویران شده‌ام، غصۀ بابا سخت است

حرف دیگر بزن امشب، غم فردا سخت است

دیدن روی تو و لختۀ خون‌ها سخت است

سوختم از نفست، سوختن اما سخت است

انیس خاطر عاشق، نگاه معشوق است

اسیر دام بلا در پناه معشوق است

اگر وصال میسر نشد یقین دارم

مزار سوخته دل بین راه معشوق است

شب‌های جمعه نیمه شب‌ها تا سپیده

بر روی اسرارش خدا پرده کشیده

از راه می‌آید زنی قامت خمیده

لب می‌گذارد روی حلقوم بریده