ای دل زخمی! خدا داغت دهد

                        خوشۀ سرخی در این باغت دهد

بشْنو این نی‌ناله را از نیشتر

                        هر که زخمش بیش، دردش بیش‌تر

چو برقی از نیام باد آمد

ز قعر آهن و پولاد آمد

فراتی می­‌خرامد در خروشش

به صحرا جوش جوشن شد ز جوشش

ای بهار نینوا در فصل جوش

ای گل خون پیشۀ آتش‌فروش

گوییا خون بشارت بر تو ریخت

اشک زینب در اسارت بر تو ریخت

جعد مشکین طرۀ عنبرگشا دارد حسین  حُسن یکتا را ببین زلف دو تا دارد حسین 

شورش امکان اگر طرح محیط  دهر ریخت  بر دو عالم سایۀ بال هما دارد حسین