با یاد شما به شور و شینم هر شب

دلتنگ حریم کاظمینم هر شب

در فکر غریبی تو هستم هر روز   

گریه‌کن روضۀ حسینم هر شب

ما در غم و محنت تو گفتیم حسین

با گریه به غربت تو گفتیم حسین

وقتی که شنیدیم تو هم لب تشنه

در اوج مصیبت تو، گفتیم حسین

تو را غرق محن کردند، اما...

 غریبت در وطن کردند، اما...

 غریبانه تو جان دادی، ولیکن

 تو را غسل و کفن کردند، اما...

تا از می ‌‌و بادۀ تو مستم، هستم

تا رشتۀ دل را به تو بستم، هستم

من زندگی‌ام بسته به این نوکری است

تا نوکر مادر تو هستم، هستم

در محفل عشقتان، ادب آوردم

غم از دلتان برده، طرب آوردم

یادت نرود یک صلواتی بفرست

تا نام رقیه را به لب آوردم

امشب کرم رقیه را می‌بینیم

خیر قدم رقیه را می‌بینیم

این حرف تمام عاشقان است، حسین

پس کی حرم رقیه را می‌بینیم؟

هر جا سخن از رقیه جان می‌آید

صوت صلوات عرشیان می‌آید

در مجلس این سه ساله من معتقدم

عطر خوش صاحب الزمان می‌آید

خاک قدم رقیه باشی عشق است

زیر علم رقیه باشی عشق است

با مهدی صاحب الزمان از ره لطف

یک شب حرم رقیه باشی عشق است

اومدم دعا کنم تا که بیای

هی خدا خدا کنم تا که بیای

بعداز این می‌خوام که همراه دعا

دوری از خطا کنم تا که بیای

هرکس به جهان تو را ثنا کرده بسی

خشنود دل فاطمه را کرده بسی

ای دختر با وقار زهرا و علی!

در حق تو تاریخ، جفا کرده بسی

ای آنکه خداوند یکتا به تو می‌نازد

تو یوسف زهرایی، مولا به تو می‌نازد

تو جنت الاعلایی، جان بخش مسیحایی

از بس که تو زیبایی حورا به تو می‌نازد

من آب روانم ای علمدار

من مایۀ جانم ای علمدار

شرمنده ز روی ماه اصغر

در هر دو جهانم ای علمدار