در صحن دل وزیده هوای محرمت

بر گوش جان رسیده صدای محرمت

ما بیقرار، منتظر روضه مانده‌ایم

اصلا تمام سال، فدای محرمت

نیمه شب‌ها تا سحر ذکر رضا باید گرفت

اینچنین حاجات خود را از خدا بایدگرفت

در جوار مرقدش هرگز به کم قانع مشو

چونکه از مشهد برات کربلا باید گرفت

خوب است که از خود خبری داشته باشم

بر حال خرابم نظری داشته باشم

ای کاش که در روضۀ شب‌های محرّم

با لطف شما چشم تری داشته باشم

عمری است که ما دست به دامان حسینیم

در مجلس روضه همه مهمان حسینیم

چون عشق حسین بن علی راه نجات است

پس تا به ابد مست و پریشان حسینیم

از جمع زائرانت هرچند ما جداییم

پیوسته در هوای رفتن به کربلاییم

بوسیدن ضریحت، رویای هر شب ما

دریاب دردمان را، بسیار بی نواییم

هر که باشد در دلش حال و هوایت بیشتر

گریه خواهد کرد بین روضه‌هایت بیشتر

گرچه عمری سائل لطف و مرامت مانده‌ام

می‌شوم شب‌های جمعه من گدایت بیشتر

قلب من شد مبتــلایت یا حسین

عاشق صحن و سرایت یا حسین

از خدا خواهم که روزی من شوم

زائـــر کــرب و بــلایـــــت یا حسین