ای در دلم مقیم که خاکت مقام شد!
خاک از وجود قدس تو قدسی مقام شد
برخیز و حال قافله‌ی خویش را ببین
ای میر کاروان که به خاکت مقام شد!
بسوز ای دل سوزان! به ساز عاشورا
بساز با غم سوز و گداز عاشورا
ببر نیاز و بگو راز خویش را به حسین
که هست قبله‌ی راز و نیاز عاشورا
ای سر که سر گذاشته‌ای بر سر تنور!
آتش گرفته از غم تو مجمر تنور
خورشید پاره پاره‌ی زهرا! چه شد که حال
تو ماهِ روی نیزه‌ای و اختر تنور؟
ز آن دم که محو بوسه‌ی زیر گلو شدم
رفتیّ و من تو را همه در جست‌وجو شدم
کردم زیارت تن صد پاره‌ات ولی
بعد از سه روز با سر تو روبه‌رو شدم
ای خون خدا! سلام بر تو!
پیوسته ز ما سلام بر تو!
از صبح طلوع آفرینش
تا روز جزا سلام بر تو!
ای ماه روی نیزه که جای تو در دل است!
با دست بسته دسترسی بر تو مشکل است
از ابتدای قافله تا انتهای آن
هشتاد و چار کودک و زن در سلاسل است
گفت راوی که در سپاه یزید
دل بدتر ز خاره هم دیدم
غارت مال دیده بودم من
غارت گوشواره هم دیدم
دیدم شبی به خواب که ارباب تشنه است
گفتم به اضطراب که ارباب تشنه است
دریا! بکن خروش و بزن موج تا خیام
خورشید! کم بتاب که ارباب تشنه است
شب شد و این چرخ نیلوفر تماشایى بُوَد
همچو میلیون‌ها شب دیگر تماشایى بُوَد
نوعروس آسمان در پرده‌هاى نقره فام
با هزاران چشمک اختر تماشایى بُوَد
بر سر کوى تو با راز و نیاز
به نیاز آمده‌ام اى همه ناز!
بارها گفته و می‌گویم باز
یا حسین بن على! ادرکنى
من دلم را به هواى تو نگه داشته‌ام
کن قدم رنجه که جاى تو نگه داشته‌ام
ترسم از اشک غمت چشم من افتد از کار
خانه‌اى را که براى تو نگه داشته‌ام
در عزایت دیده گریان، سینه پُرجوشم، حسین!
یک نیستان ناله دارم، گر چه خاموشم، حسین!
بار سنگین غمت را کآسمان نتوان کشید
دست تقدیر اى عجب! بنهاده بر دوشم، حسین!
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
