سلام باد به قارب که قُرب مولا یافت!

 چو ذرّه راه به خورشید عالم‌آرا یافت

ز افتخار غلامى بر آستان حسین

 مقام و منزلت و نور فضل و تقوا یافت

سلام باد به مُنجح! سلام کامل و تام

 که یافت دولت و عزّت ز خدمت سه امام

بر او سلام که حسنیّه مادرش او را

 براى خدمت این خانواده زاد غلام

سلام باد به سعد، آن یل سعادتمند!

 که خورده بود به مهر على دلش پیوند

شناسنامه‌ی او مُهر مهر مولا داشت

 شجاعتش چو پدر بود و همّتش فرزند

سلام ما به صفاى محبّت و باور!

 به نصر و بر پدر مؤمنش ابى‌نیزر!

ز دودمان نجاشى که تربیت آموخت

 به دستگاه ولایت ز دست پیغمبر

سلام باد بر آن زن که غیرتش گل کرد!

 فراق همسر و فرزند را تحمّل کرد

پس از شهادت فرزند، سوى میدان رفت

 کسى نگفته که یک لحظه هم تأمّل کرد

سلام ما به دگر یاور على، هفهاف!

 که شب، بشیر دعا بود و روز، شیر مصاف

همیشه یار على بود و جنگ‌هاى على

 نداشت راحت و شمشیر او ندید غلاف

سلام بر دو برادر، دو مرد انصارى!

 دو سر فراخته در عرصه‌ی فداکارى

دو اهل محکمه کآخر به حکم الّا الله

 زدند خیمه‌ی طاعت به دشت دین‌دارى

سلام باد به حر! بر یقین و ایمانش!

 که میزبان شهادت نمود مهمانش

براى آمدنش انتظار داشت حسین

 که دیده بود ورا در شمار یارانش

ز ما سلام به بکر بن حىّ تیمى باد!

 که نام او نرود تا خدا خداست ز یاد

حرارتى که ز عشق حسین در دل داشت

 گرفت دستش و کردش ز بندگى آزاد

سلام باد به جابر، نبیره‌ی حجّاج!

 که در سلاله‌ی تیمى شد از شهادت، تاج

قدم گذاشت به منهاج عشق و آزادى

 به همّتى که به رضوان رسید از این منهاج

عشق در جوش می‌شود امشب

 عقل، مدهوش می‌شود امشب

بحر غفران و چشمه‌ی رحمت

 باز در جوش می‌شود امشب

خیز و در بزم ما قدم بگذار

 از عدم، روى در قدم بگذار

در بر ما درآى و روى نیاز

 بر در سابق النّعم بگذار